Visie / uitgangspunten
Duisternis bestrijd je niet door het te vermijden, maar door er licht in te brengen
Visie op mensen:
De duidelijkste verwoording vind ik in een citaat van Marianne Williamson dat bekend is geworden door Nelson Mandela: ‘Onze grootste angst is niet dat wij ontoereikend zijn, onze grootste angst is dat we onmetelijk machtig zijn.‘ Mensen zijn ten diepste creatieve wezens, die ernaar verlangen om dat vermogen in te zetten in verbinding met anderen. Zij nemen zichzelf en anderen serieus en gebruiken hun visie om hun werk en leven vorm te geven. Ze willen van daaruit verantwoordelijkheden op zich nemen en zijn bereid om verantwoording af te leggen, aan zichzelf en aan anderen. Mensen worden ook geleid door angsten. Dit maakt dat zij in hun valkuilen en schaduwkanten terechtkomen. Het vinden van een balans tussen angst en verlangen, het je toe-eigenen van je werkelijke formaat, is in mijn ogen een belangrijke persoonlijke levensopdracht.
Visie op leren:
Er zijn drie niveaus waarop leerprocessen plaatsvinden:
- Het niveau van kennen, kunnen en doen. Het eigen gedrag en het effect daarvan op anderen staan centraal. Zelfkennis op dit niveau zorgt ervoor dat je een reëel beeld kan maken van je eigen sterktes en zwaktes.
- Het niveau van willen en durven. Hier staan de interne drijfveren centraal. Wat maakt dat je in de ene situatie iets dat lastig is aanpakt en bereid bent het risico te nemen dat je faalt? Wat maakt dat je in een andere situatie – vanuit je angst – vermijdt wat lastig is? Zelfkennis op dit niveau maakt dat je weet en begrijpt waarom je sommige dingen als vanzelfsprekend kan en andere dingen zo lastig zijn om te leren en te doen.
- Het niveau van willen zijn. Dit is het niveau van het verlangen naar zingeving. Wat zijn je idealen? Welke betekenis wil je hebben in de wereld en welke bijdragen wil jij er als persoon aan leveren? Zelfkennis op dit niveau helpt om keuzen te maken die je inspireren en om te weten wat je ten diepste niet wilt doen en zijn. In de leerprocessen die ik ontwerp is er ruimte om te leren op deze niveaus. Omdat integratie van het geleerde in de (werk)omgeving mijns inziens ook voorwaardelijk is voor een afgerond leerproces krijgt dat ook altijd een plaats.
Visie op organisaties:
Zoals ik vind dat verlangen een belangrijke intrinsieke motivator is voor mensen, geldt datzelfde wat mij betreft ook voor organisaties. Een organisatie verwoordt haar verlangen in haar missie en visie. Dat geeft medewerkers de mogelijkheid om zich vanuit hun persoonlijke idealen met de organisatie en met elkaar te verbinden. Om te zorgen dat deze verbindingen tot succesvolle processen leiden heeft een organisatie een aantal hulpmiddelen:
- zij vertaalt haar missie en de eisen en opdrachten vanuit de omgeving in concrete doelstellingen;
- ij heeft een organisatiestructuur en ontwikkelt systemen en procedures die helpen om de doelen te bereiken;
- zij ontwikkelt een visie op leiderschap en samenwerking.
Integratie van missie en deze hulpmiddelen is belangrijk en niet eenvoudig. De missie kennen en de hulpmiddelen niet goed organiseren kan zorgen voor chaos, overbelasting of voor een organisatie die ‘zweeft’. De hulpmiddelen tot doel verheffen omdat de missie niet (meer) leeft zorgt voor organisaties waarin zingeving ontbreekt. Er zal dan steeds meer georganiseerd moeten worden om de medewerkers verbonden en gemotiveerd te houden.